20. Yüzyıl sanatında fotoğrafın gittikçe önem kazanması, fotoğraf tekniklerinin sanat alanında kullanılmasını da beraberinde getirdi. DADA sanatçıları 20. Yüzyılın akılcı mantığını protesto etmek için Kolaj ve Fotomontaj çalışmaları yaptılar. Burada en önemlisi Analitik Kübizm döneminde Picasso ve Braque’ın kompozisyonlarını oluşturmakta kullandıkları dikdörtgen biçimleri bir yana bırakıp, karakteristik DADA kompozisyonunda olduğu gibi: Formları asimetrik, üst üste resim ve diyagonaller kullandılar.

Altmış-yetmişli yıllar arasında ortaya çıkan fotogerçekçi sanatçılar fotoğrafları tuvallere büyük boyutta aktararak gerçekte olduğundan daha net ve olağanüstü etkileyici foto realistik resimler yaptılar. Bu sanatçılardan özellikle Chuck Close bu tekniği daha değişik boyutlara taşıdı.

Vicdan Nalbur ise fotoğraf makinasını gerçek yaşamda kendini etkileyen figürleri, nesneleri ve ilgisini çeken her türlü görünümleri resminin gerekli belgeleri olarak kullanmaktadır. Bu bağlamda Kent Galerisi'nde, geçmişe yönelik ve asla unutamadığı aile yaşantısını bir kompozisyon bütünlüğü içinde foto-kolaj tekniği ile biçimlendiriyor. Bu sergi için hazırladığı büyük boyutlu resimlerinde aynı biçimleri yan yana, üst üste ve tek tek tekrarlayıp, yağlı boya işleminden geçirerek şaşırtıcı ve etkileyici bir resimsel eyleme dönüştürüyor.

Gestalt kuramından da bildiğimiz gibi 1+1=2 değil, ikiden daha fazla bir şeydir. Onun ailesiyle olan yaşantısının parçalanmış anılarını düşünsel olarak birbirine eklemesi ile, kolaj tekniğini kullanarak bu anıların biçimlendirmesi arasında örtüşen bir benzerlik vardır.

Andy Warhol da çoğaltma tekniğini kullanarak kapitalizmin tüketim toplumu için hazırladığı seri üretimi yansıtmakta ve tekrarın getirdiği anlamı ve gücü kullanmaktadır. Vicdan Nalbur’un resimlerinde, resim yüzeyine yayılmış ve çoğaltılmış figürler ve nesneler küçük boyutlarda ele alındığında dokusal bir etki yaparken, büyük boyutlu resimlerinde defalarca çoğaltılmış ve vurgulanmış figür ve nesneler bitmeyen bir özlemin anlam yükü ile semboller olarak ortaya çıkmaktadır.

Resmi oluşturan figür ve nesnelerin tüm gerçekliğine karşın, bunlar alışık olmadığımız resim stüktürü içinde bir yönüyle yabancılaşmayı, bir yönüyle de yalnızlık duygusunu çağrıştırmaktadır. Kolaj tekniği ile oluşturulmuş bu resimlerde grafik eğitimi almış bir elin becerisi ve tiyatrocu bir anlayışın oyunusal karakteristiği kendini açığa vurmaktadır.

Onun, doksanlı ve iki binli yıllarda yaptığı MABET enstelasyonu ve paketlenmiş hediyelik bebek biçimlendirmeleri, insanın tüylerini ürperten satılık bebekleri anımsatıyor. Tüm geçmişe yönelik acılarla yüzleşebilen Vicdan Nalbur, aktif bir şekilde yaşamını sanatsal biçimlere dönüştürebilmekte ve onun sanatı bir "YAŞAM SANATI" olarak ifadesini bulmaktadır.

Prof. Dr. Seyit Bozdoğan